23 Ekim 2010

Aziz


İyi bir şiir için kötü bir cümle.
Tarihin sarkacına tutunmuş gizem,
uyuşturan telkinlere alışkın bünye
Ölene sövgüyle yapılan matem..
Depresif bir gece,yıldızsız, soğuk
Aşık olmak lazım, önce bir kadın
Şarkılar ayrılığa, nefesim boğuk
Bir kadının olmalı, önce bir adın...
Niyetim bozuk, bu bıçak durmaz yerinde
Esrar çekmiş gözlerim, melek görünce
Kutsal bir inilti, belki bir çığlık..
Tanrı olmadığımı anlasam artık..
Cehennemin anaforu şimdi altımda
Günahlarım anlayamam neden çok sesli,
Sevaplar hep fısıltı makamında
En iyisi siz toptan yakın bu nesli...

Kimse memnun değil, dökülen kandan.
Bir-üs Seba aydınlık bura hep gece
O toprağın kabrime dolduğu andan
Sonrasını anlatır dilimde hece..
Bir ilmiğe tutunmuş şark ağıtları
Ömrün, çirkin yalnızlığa beşik kertilmiş
Uyku son haddinde, başın dönmekte...
Kalbin beynin tarafından, terk edilmiş...

İyi bir şiir için kötü bir cümle
Anlamsız kafiyeler uyum aratan
Birleştirmek için bugünü dünle
Yine bizi harcıyor, aziz yaratan...


Haziran '05 İzmir

Hiç yorum yok: