bir gün dövmeciye girdim. adres soracaktım. masanın üzerinde rilke'nin külliyatı vardı. kıza; "anılara sonuna dek sadığımdır; insanlara hiçbir zaman öyle olmayacağım" dedim. rilke sever misin dedi. ben severim ama almanlar pek sevmez dedim. neden dedi. yeterince alman bulmazlar dedim. güldü ama işin ironik olan yönü başka; rilke çek'ti..
T.U.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder